Meest gekocht
Meest gekocht
Best beoordeelde producten
Best beoordeelde producten
Advies
Samen met stroom en spanning is weerstand een van de meest geteste elektrische grootheden. Het assortiment weerstandsmeetapparatuur is dienovereenkomstig divers.
Hier geven wij u een overzicht van de belangrijkste systemen en lichten wij kort hun functie en toepassingsgebieden toe.
In de elektronica en het elektromagnetisme is de weerstand van een voorwerp een maat voor zijn "weerstand" tegen de stroom van elektrische stroom. De tegenovergestelde grootheid is de elektrische geleidbaarheid, d.w.z. het gemak waarmee een elektrische stroom vloeit.
De mate waarin een voorwerp als het ware weerstand biedt aan de stroom van elektriciteit - gemeten in de SI-eenheid ohm - hangt in hoge mate af van het materiaal.
Voorwerpen van elektrische isolatoren, zoals rubber, hebben gewoonlijk een zeer hoge weerstand en een laag geleidingsvermogen, terwijl voorwerpen van elektrische geleiders, zoals metalen, gewoonlijk slechts een geringe weerstand tegen de stroom hebben en dus een hoog geleidingsvermogen.
Het soort materiaal is echter niet de enige factor. De weerstand hangt ook af van de grootte en de vorm van een voorwerp. Zo is een lange en dunne draad veel bestendiger dan een korte en dikke.
In principe geldt: Alle voorwerpen zijn bestand tegen elektrische stroom. De enige uitzonderingen zijn de zogenaamde supergeleiders, die geen meetbare weerstand meer hebben als ze tot minstens -197°C zijn afgekoeld.
Aardingsmeters
Aarding verbindt bepaalde delen van een elektrisch systeem met de aarde, meestal een geleidend oppervlak in de aarde, voor veiligheids- en functionele doeleinden.
Het doel van aarding is blikseminslag of foutstromen zoals kortsluiting af te leiden naar de grond om ernstige elektrische ongevallen te voorkomen. In gebouwen gebeurt dit door een centrale aardleiding naar in de grond verankerde "aardelektroden", waarop alle permanent geïnstalleerde elektrische apparaten en stopcontacten met hun aardleiding zijn aangesloten, maar ook water- en gasleidingen en sanitaire metalen voorwerpen.
Meetinstrumenten voor de ohmse weerstand van de aarding kunnen worden gebruikt om de correcte ontlading te controleren, meestal onmiddellijk na de installatie van het systeem. U kunt kiezen uit twee meetmethoden:
- Meting via aardsondes
- Meting met een stroomtang
Aardsondes worden gemeten met behulp van aardpinnen die op bepaalde intervallen in de grond worden gestoken. De stroom in de richting van de aarde kan dan worden bepaald door een vergelijkende meting.
De meting met een stroomtang wordt daarentegen direct aan de aarding in het gebouw uitgevoerd.
De basisregel voor elke meting van de aardingsweerstand is dat deze zo laag mogelijk moet zijn. Zo mag de weerstand in vochtige of kleiachtige bodems en in beton maximaal 100 ohm bedragen, en in steenachtige bodems maximaal 1000 ohm.
Isolatiemeetapparatuur
Isolatietesters zijn - in tegenstelling tot conventionele multimetertesters - meetapparaten voor hogere testspanningen met een aanzienlijk groter meetbereik.
Met deze speciale testers is het mogelijk de toestand en de kwaliteit van de isolatie te testen en te beoordelen door de isolatieweerstand te meten. Dit geldt vooral wanneer dergelijke isolatietests vereist zijn als onderdeel van preventief onderhoud van elektrische systemen. Dergelijke tests zijn vaak zelfs wettelijk verplicht, bijvoorbeeld na wijzigingen en reparaties aan elektrische apparatuur en systemen.
Qua ontwerp domineren compacte, handbediende meetapparaten de markt. Zij bieden gewoonlijk verschillende testspanningen die in stappen kunnen worden geselecteerd. De waarden variëren van 50 tot maximaal 500 of 1000 volt DC. Isolatiemeters voor hoge spanningen bieden zelfs meetspanningen tot 5 kilovolt en meetbereiken tot in het teraohm-bereik.
Het meten van dergelijke hoge spanningen vereist echter speciaal afgeschermde meetsnoeren. Combinatieapparaten zijn ook verkrijgbaar als multimeters met geïntegreerd isolatiemeetbereik en als installatietesters waarvoor isolatietests deel uitmaken van de desbetreffende testnormen.
Ohmmeters
In de elektronica en elektrotechniek behoort weerstandsmeting als het ware tot de dagelijkse praktijk. Typische kandidaten voor het gebruik van een weerstandsmeetinstrument zijn componenten zoals weerstanden, spoelen of zelfs schakelcontacten. Vaak echter moet de weerstandswaarde van een bedrading, bijvoorbeeld in een elektrische installatie, nauwkeurig worden gemeten. Voor precies zulke meettaken zijn speciale ohmmeters beschikbaar.
De vraag blijft: Waarom is de meetfunctie in bijna alle multimeters niet voldoende om weerstand te meten?
Het antwoord: Normale universele meetinstrumenten volstaan alleen als de weerstandsmeting niet tot op de vierde decimaal nauwkeurig hoeft te zijn, bijvoorbeeld voor typische service- of reparatiewerkzaamheden. Op dit gebied maakt het normaal gesproken niet uit of, bij een te meten weerstand van 10 kilo-ohm, de meetsnoeren zelf een weerstand van 0,2532 ohm hebben.
Als echter zeer kleine weerstanden nauwkeurig moeten worden gemeten, schieten normale multimeters meestal tekort. Simpelweg omdat de meetsnoeren meestal een hogere weerstandswaarde hebben dan het te meten onderdeel. Speciale ohmmeters daarentegen kunnen zelfs de kleinste weerstanden van een duizendste van een ohm of zelfs een miljoenste van een ohm nauwkeurig meten met behulp van de zogenaamde vierdraads meetmethode.
FAQ – veelgestelde vragen
Moet het geen weerstandsmeter heten in plaats van een ohmmeter?
De term ohmmeter is eigenlijk misleidend. Dat komt omdat de ohm de SI-eenheid is voor de elektrische weerstand op zich en niet voor een fysische grootheid. De term is echter net zo gewoon geworden als voltmeter voor een voltmeter of ampèremeter voor een ampèremeter.
Zijn isolatiemeters ook geschikt voor weerstandsmetingen?
In principe wel, want de meeste isolatiemeters bieden ook weerstandsmetingen. Sommige modellen hebben ook andere meetfuncties die bekend zijn van universele meettoestellen, bijvoorbeeld voor stroom, spanning, frequentie en capaciteit.
Tot eind jaren tachtig was het nog mogelijk om water- of gasleidingen te gebruiken voor aarding. Waarom is dat tegenwoordig verboden?
De reden voor het verbod is het gevaar van corrosie van deze leidingen bij veel "kortsluiting" of blikseminslag. De nutsbedrijven - wier toestemming toch al vereist was voor aarding - zouden dan ook niet langer de mogelijkheid hebben gehad om metalen leidingen te vervangen door leidingen van kunststof.