Satellietsets

Klassieke SAT-antenne gemonteerd op de antennemast.

De twee korte draadpennen zijn de eigenlijke SAT-antennes.

Omdat de televisiesatellieten uitzenden met een frequentie van 10,7 tot 12,75 GHz (10,7 tot 12,75 miljard trillingen per seconde), zijn de benodigde ontvangstantennes slechts enkele millimeters lang. Om beide ontvangstniveaus te kunnen ontvangen, is de ene antennedraadpen horizontaal opgesteld en de andere verticaal.

Deze kleine draadpennen zijn ondergebracht in een geluidsarme converter (LNB voor Low Noise Blockconverter).

In deze LNB worden de zendersignalen versterkt en omgezet in het frequentiebereik van 950 tot 2.150 MHz. Deze frequenties kunnen vervolgens eenvoudig via coaxkabels worden doorgegeven. Maar de LNB's kunnen nog meer.

In onze gids hebben we alles wat u moet weten over LNB's voor u op een rijtje gezet.

De taak van de SAT-schotel is reflecteren en focussen.

Er wordt een reflector gebruikt zodat er een voldoende sterk signaal beschikbaar is aan de korte antennepennen in de LNB.

De reflector vangt de zendersignalen op als een vergrootglas en bundelt ze aan de ingang (feed) van de LNB.

In de gewone zin wordt de SAT-reflector vaak een SAT-antenne genoemd, wat technisch niet helemaal correct is.

De eigenlijke antennes zijn verborgen in de LNB.

De term SAT-gerecht is meer geschikt.

De ontvanger bedient de LNB en schakelt tussen de programma's.

Nadat de zendersignalen zijn omgezet van de LNB naar een "kabel-compatibele" frequentie, kunnen ze worden doorgestuurd naar de SAT-ontvanger.

De SAT-ontvanger kan een stand-alone apparaat zijn of rechtstreeks in een televisie worden ingebouwd.

De belangrijkste taken van de SAT-ontvanger zijn het voeden en regelen van de LNB / multischakelaar, programma-omschakeling en het leveren van beeld en geluid voor de televisie.

Een multischakelaar verdeelt de SAT-signalen naar de respectievelijke deelnemers.

Multischakelaars worden gebruikt in SAT-systemen met meerdere deelnemers. Een multiswitch heeft vier SAT-ingangen waarop meestal een Quattro LNB wordt aangesloten. Dit betekent dat de horizontaal en verticaal gepolariseerde zenders aan de ingangszijde beschikbaar zijn in het onderste frequentiebereik van 10,7 - 11,75 GHz (lage band) en in het bovenste frequentiebereik van 11,8 - 12,75 GHz (hoge band).

Afhankelijk van het programma dat de gebruiker wil bekijken, geeft de SAT-ontvanger een gelijkspanning van 14 V uit voor verticaal gepolariseerde zenders of 18 V voor horizontaal gepolariseerde zenders via de antennekabel. Als zenders in de bovenste frequentieband moeten worden ontvangen, legt de ontvanger de gelijkspanning op met een 22 kHz stuursignaal.

De multiswitch herkent de spanning of het stuursignaal dat eraan wordt toegevoerd bij elke uitgang en verbindt de uitgang met de bijbehorende ingang.

De horizontale uitlijning volgens de lengtegraad van de bouwplaats.

De exacte positie van de satellieten wordt gegeven met een hoek van hoe ver west (W) of oost (E) ze zijn vanaf de nulmeridiaan. De nulmeridiaan is een halfronde lijn die van de noord- naar de zuidpool over het Londense observatorium Greenwich loopt.

Om de installatielocatie van een SAT-antenne te kunnen controleren, moet u de positie van de satelliet weten en welke positie (ten opzichte van de nulmeridiaan) de installatielocatie is.

In Duitsland zijn er ongeveer 6 locaties°E (in West-Duitsland) tot 15°E (in Oost-Duitsland) ten oosten van de betreffende nulmeridiaan.

Als bijvoorbeeld in de regio München (ca.°ten oosten van de nulmeridiaan) een SAT-antenne het ASTRA SAT-systeem op 19.2°E moet worden ontvangen, de antenne moet eerst naar het zuiden worden gericht.

Dit is nodig omdat de satellieten zich in de geostationaire baan boven de evenaar bevinden. De exacte uitlijning is dan 7.2°"Links" vanuit het zuiden (19.2°E - 12°E = 7,2°E) als je achter de spiegel staat.

Hoe verder naar het noorden, hoe steiler de antenne is.

Hoe steil een SAT-antenne moet zijn (hoogte) hangt ook af van de ontvangende satelliet en de locatie. In principe kan gezegd worden: hoe zuidelijker de bouwplaats, hoe steiler de spiegel naar boven gericht moet zijn.

Gebaseerd op het Astra-satellietsysteem op 19.2°E, de hoogte in Noord-Duitsland is ongeveer 27°(zie foto A) en in Zuid-Duitsland ca. 35°(zie foto B).

Aan veel beugels op de SAT-antennes is een schaal bevestigd, waar de hoogte vooraf kan worden ingesteld voordat deze op de installatieplaats wordt gemonteerd. De weegschaal is niet erg nauwkeurig, maar kan als grove richtlijn worden gebruikt.

SAT-systemen mogen niet worden overschaduwd door obstakels.

Satellietantennes zie je vaak op ongebruikelijke installatielocaties, zoals onder dakranden, onder balkons of achter struiken. Men vraagt zich terecht af: werkt het nog naar behoren of is de antenne gedeeltelijk in de schaduw van het dak, het balkon of de planten?

Hoewel de laterale (horizontale) ontvangstrichting nog relatief gemakkelijk kan worden gecontroleerd door een denkbeeldige verlenging van de LNB-arm, lijkt het moeilijker met de verticale ontvangstrichting.

In geval van twijfel kunnen tafels helpen of u kunt een SAT-gradenboog gebruiken

Geen enkele draad van de afscherming mag in contact komen met de middengeleider.

De aansluiting van een SAT-systeem is vrij eenvoudig, aangezien er alleen coaxkabels hoeven te worden geïnstalleerd tussen de afzonderlijke componenten. 

Let er bij het monteren van de F-connector echter op dat de aders van de afschermingsvlecht (min-aansluiting) geen contact maken met de middelste geleider (plus-aansluiting) van de kabel.

In dit geval zou de zekering in de SAT-ontvanger worden geactiveerd, maar de LNB zou geen voedingsspanning krijgen en de SAT-ontvangst zou niet werken.

Bij gebruik van bestaande bekabeling dient men te letten op onder gips verborgen verdelers, filters of antenneaansluitingen. Sommige hebben ingebouwde condensatoren die de DC-spanningstoevoer van de LNB onderbreken.

De installatie is voor één deelnemer zeer beheersbaar.

SAT-zoekers van hoge kwaliteit tonen de signaalsterkte en de satelliet.